Նախապես խաշի սեղան ենք պատվիրում, ու չնայած նրան, որ ասում են, որ խաշը սրահում չեն մատուցում, այլ դրսի փուչիկների մեջ պետք ա ուտենք, համաձայնվում ենք, Երևանից հասնում ենք Ծաղկաձոր ու պարզվում ա որ իրանց դրսի փուչիկը հոտած տեղ ա, քրտնած պատերով։ Դրան էլ ենք հարմարվում, պատվերը հնդունում են, սպասում ենք մի 10 րոպե ու պարզվում ա որ խաշը վերջացել ա։ Շատ ենք ուրախանում էդ լուրից ու վերջին հրաժեշտն ենք տալիս էս փտած տեղին՝ խոստանալով երբեք չվերադառնալ....